Συνέντευξη με τη συγγραφέα Δήμητρα Ιωάννου

 

Η συγγραφέας Δήμητρα Ιωάννου παραχώρησε στις Booklovers και τη Νέλλη Αλεξοπούλου συνέντευξη για το νέο της βιβλίο "Να ξεμπερδέουμε με τον Αντίνοο", που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός, ένα μυθιστόρημα που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη και περνά ελπιδοφόρα μηνύματα.

https://www.psichogios.gr/el/na-ksemperdeyoyme-me-ton-antinoo.html

 

·         Τι σας ενέπνευσε να γράψετε αυτή την ιστορία;

Μια συζήτηση με έναν ξεχωριστό άνθρωπο που υπηρετούσε σε όλη του τη ζωή το νόμο μου έδωσε την ιδέα για τη συγκεκριμένη ιστορία.

 

·         Πώς θα χαρακτηρίζατε τον Αντίνοο;

Είναι ένας ψυχοπαθητικός νάρκισσος, όπως ακριβώς τον περιγράφουν τα εγχειρίδια της ψυχολογίας. Ο Αντίνοος δεν έχει συναισθήματα και δεν τρέφει κανένα απολύτως ενδιαφέρον για τους άλλους. Τους θεωρεί πιόνια, τα οποία μετακινεί ανενδοίαστα και κατά βούληση για να πετύχει τους σκοπούς του, αδιαφορώντας τι ζημιά θα κάνει στη ζωή τους. Μια ιδιαίτερα τοξική προσωπικότητα που ψεύδεται, εκφοβίζει και χειρίζεται, προκειμένου να επιβάλει τη θέλησή του και να προωθήσει το συμφέρον του.

 

·         Μία από τις τρεις κεντρικές ηρωίδες, η Νάντια, είναι εξαιρετικά όμορφη. Η ομορφιά είναι ευχή ή κατάρα;

Ήδη από τη στιγμή της γέννησής του ο άνθρωπος αναγνωρίζει την ομορφιά. Μελέτες έχουν δείξει πως τα βρέφη αντιδρούν ενστικτωδώς πιο θετικά σε ένα γοητευτικό πρόσωπο. Σε αρκετές περιπτώσεις φαίνεται πως η ομορφιά ανοίγει πόρτες και ακόμα και ο ίδιος ο Αριστοτέλης ανέφερε χαρακτηριστικά πως ‘είναι η καλύτερη συστατική επιστολή’. Ο Πλάτωνας μελετούσε το ιδανικό πρόσωπο το ίδιο και ο Ευκλείδης, ο οποίος διαμόρφωσε την περίφημη χρυσή αναλογία. Κατανοούμε λοιπόν πως η ομορφιά έλκει και πως συχνά είναι βοηθητική στις ανθρώπινες διαδράσεις. Τι γίνεται όμως όταν μαζί με τα θετικά στοιχεία έλκει κανείς κοντά του και τα αρνητικά, από τα οποία προκύπτουν οδυνηρές καταστάσεις; Τροφή για σκέψη λοιπόν, αφού αυτό ακριβώς συνέβη και στη Νάντια.

 

·         Μπορεί κανείς να έρθει αντιμέτωπος με το παρελθόν του και να το ξεπεράσει;

Θέλει πολλή δουλειά να έρθει κανείς αντιμέτωπος με τα παλιά τραύματα, τους φόβους, τη θλίψη, το θυμό, τον πόνο και τις άμυνες. Είναι δύσκολος δρόμος αλλά όχι αδύνατος και η ανταμοιβή είναι ανυπέρβλητης αξίας.

 

·         Σε πόσο μεγάλο βαθμό οι γονείς επηρεάζουν τον χαρακτήρα των παιδιών τους;

Σκεφτείτε μόνο ότι οι γονείς συνήθως είναι οι αποκλειστικοί παιδαγωγοί του παιδιού προτού πάει σχολείο! Διαμορφώνουν σε πολύ μεγάλο βαθμό την πρώτη ύλη του χαρακτήρα του νέου ανθρώπου, αυτό το αμάλγαμα με το οποίο γεννιέται κανείς. Στη σχέση γονέα παιδιού βασίζεται η συναισθηματική σταθερότητα και η αίσθηση της αυτοαξίας που ακολουθεί τον άνθρωπο στην υπόλοιπη ζωή του.

 

·         Τι θα λέγατε στους ανθρώπους που παλεύουν πολύ με τον εσωτερικό τους κόσμο και ψάχνουν να βρουν την ευτυχία, αλλά ο φόβος αποτελεί τροχοπέδη στην εξέλιξη τους;

Θα τους έλεγα να προσπαθήσουν να έρθουν πρόσωπο με πρόσωπο με τον φόβο τους. Να τον αναγνωρίσουν, να αποδεχτούν την ύπαρξή του και να προσπαθήσουν να τον κατανοήσουν. Να κάνουν δουλειά με τον εαυτό τους για να καταλάβουν ποιες καταστάσεις ενεργοποιούν το παλιό τραύμα, να βάλουν όρια στις λάθος συμπεριφορές των άλλων και να αλλάξουν τα δικά τους μοντέλα συμπεριφοράς, εφόσον διαπιστώσουν πως αποτελούν τροχοπέδη στην εξέλιξή τους.

 

·         Ένα από τα θέματα του έργου είναι ο έρωτας. Η αγάπη γιατρεύει την ψυχή;

Η πραγματική αγάπη δημιουργεί ζεστασιά και ασφάλεια στην ψυχή. Μας κάνει να αισθανόμαστε ξεχωριστοί. Βλέποντας τον εαυτό μας μέσα από τα μάτια εκείνου που μας αγαπά έχει θετική επίδραση στον ψυχισμό μας. Ο άνθρωπος που μας δίνει αγάπη γίνεται σύμμαχος και μας βοηθά να ξεπεράσουμε δύσκολες καταστάσεις αλλά και τραύματα του παρελθόντος.

 

·         Άλλο θέμα είναι η φιλία. Ποιος είναι ο αληθινός φίλος για εσάς;

Αυτός που με κάνει να νιώθω ασφάλεια. Που θα μπορέσω να του εκμυστηρευτώ τα μυστικά μου, χωρίς να νιώσω ευάλωτη. Πολύτιμος ένας τέτοιος άνθρωπος!

 

·         Τι εύχεστε στους αναγνώστες σας, μιας και πλησιάζουν τα Χριστούγεννα;

Υγεία και ειρήνη! Οι θεμέλιοι λίθοι για μια όμορφη ζωή!

ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟΥ

ΜΑΙΡΗ: ΜΕ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΚΑΛΕΣΕΙ ΤΗΝ ΠΙΟ ΒΑΡΕΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!
ΦΑΝΗ: ΚΑΠΟΙΟΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΑΝΟΗΤΗ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΤΑ ΑΣΤΕΙΑ ΤΟΥΣ.
ΝΑΝΤΙΑ: ΟΛΟΙ ΜΟΥ ΤΑΖΟΥΝ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΜΕ ΤΑ ΑΣΤΡΑ ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ.

Τρεις εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους γυναίκες ενώνουν τις δυνάμεις τους απέναντι στον διάσημο τηλεπαρουσιαστή του UNIX TV Αντίνοο Ιωσηφίδη. Μαζί τους η Ρωξάνη, μια μυστηριώδης γυναίκα καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι, και ο γνωστός αστρολόγος Κένταυρος Πηλιάδης, που ενορχηστρώνουν καταστάσεις και κινούν παρασκηνιακά τα νήματα.
Τι κοινό έχουν οι πέντε αυτοί άνθρωποι ενάντια στον αλαζονικό παρουσιαστή; Και γιατί επιθυμούν διακαώς να ξεμπερδεύουν με τον Αντίνοο;

Ένα βιβλίο γεμάτο ίντριγκες, ανατροπές και κρυμμένα μυστικά, που θα σας κάνει να γελάσετε, να καρδιοχτυπήσετε, να συγκινηθείτε! Ένας ύμνος στη φιλία, στην αγάπη και στις δεύτερες ευκαιρίες!

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΙΩΑΝΝΟΥ σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ασχολείται επαγγελματικά με τη Σωματική Ψυχοθεραπεία και τη Βιοανάδραση. Η μελέτη των ανθρώπινων σχέσεων, συμπεριφορών και διαδράσεων ανέκαθεν τη γοήτευε, ενώ το γράψιμο είναι το μεγάλο της πάθος. Η αγάπη της για την Ελλάδα είναι ριζωμένη βαθιά μέσα της, γι’ αυτό και ερευνά επίμονα τη λαογραφία και τα μυστικά κάθε γωνιάς της.

 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΟ ΑΝΝΕΤΑ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗ

 

«ΕΥΡΥΔΙΚΗ – ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ  ΣΤΟ ΦΩΣ» Εκδόσεις Ελληνοεκδοτική

Μυθιστόρημα με κοινωνικά, ψυχολογικά χαρακτηριστικά, με φόντο μια ζωηρή αστυνομική πλοκή κεντρίζοντας ευχάριστα το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Πολλά τα μηνύματα, δυνατή η δόση ελπίδας και αισιοδοξίας! Ένα μαγευτικό ταξίδι, όπου κάθε αναγνώστης θα συναντήσει σπλαχνικά ένα κομμάτι του εαυτού του…

https://ellinoekdotiki.gr/gr/ekdoseis/i/euridiki-apo-to-skotadi-sto-fws

• Η μικρή η Ευρυδίκη μεγαλώνει με μία μητέρα νάρκισσο. Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του νάρκισσου και πώς μπορεί να τα αναγνωρίσει κανείς;

Οι νάρκισσοι, όπως η Αλκυόνη, είναι πανέξυπνοι, γοητευτικοί και γνωρίζουν καλά πως να μαγέψουν τον άλλον. Δεν δείχνουν εξ αρχής τη σκοτεινή τους πλευρά, παρά μόνο όταν βεβαιωθούν καλά ότι έχουν παγιδεύσει το θύμα. Και εκεί είναι που ξεκινάει η χειραγώγηση, η πλύση εγκεφάλου! Τα πάνε πολύ καλά με τον λόγο και την πειθώ. Καταφέρνουν να κάνουν το θύμα να νιώθει θύτης, δημιουργώντας του χιλιάδες ενοχές. Δεν έχουν ίχνος ενσυναίσθησης, τους ενδιαφέρει μόνο να πάρουν. Χρησιμοποιούν τους άλλους ως αντικείμενα, έχουν ανάγκη από «αυλικούς», τους ξεζουμίζουν και στη συνέχεια τους πετούν σαν στυμμένες λεμονόκουπες. Συχνά υπερεπενδύουν στην εξωτερική τους εμφάνιση, στα υλικά αποκτήματά τους, στο «φαίνεσθαι». Επίσης, διακατέχονται από φοβερό φθόνο και δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που αυτό συνοδεύεται από σαδιστικές τάσεις.

Βαθιά μέσα τους έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και γι’ αυτό κάνουν τα πάντα προκειμένου να μη φανεί αυτό στους άλλους, εξιδανικεύοντας τον εαυτό τους. Η λέξη «εγώ» επικρατεί σε κάθε φράση τους. Τα θύματά τους μπερδεύονται καθώς ο νάρκισσος εκεί που τους παινεύει, την άλλη στιγμή τους υποτιμά, κάνοντας τους να νιώθουν σκουπίδι. Απύθμενος, χαοτικός ο φθόνος που έχουν μέσα τους οι νάρκισσοι. Και φυσικά ποτέ δεν ζητούν «συγγνώμη»…!

• Η οικογένεια επηρεάζει την προσωπικότητα του παιδιού. Μπορεί από το αγκάθι να βγει ρόδο;

Η Ευρυδίκη είναι η μετουσίωση της ελπίδας, είναι το ρόδο που βγήκε από το αγκάθι! Όση αγάπη δεν πήρε, τόση αγάπη έδωσε. Τόλμησε, είπε αλήθειες, περπάτησε τα σκοτάδια της.

Έθεσε όμως και τα όρια της. Επίσης, είχε μεγάλη αγάπη στα βιβλία και τη γνώση, γεγονός που αποτέλεσε φάρο στο σκοτεινό τούνελ που ζούσε. Άνοιξε τα φτερά της προς τα όνειρα της. Επιπλέον, τόλμησε να «πατήσει» τους φόβους της και να βιώσει έναν όμορφο, απαλό έρωτα!

Επιπλέον, ασυνείδητα έφερε την «ηθική δικαίωση» καθώς συνέβαλε στην εξιχνίαση ενός μυστήριου θανάτου μιας νεαρής κοπέλας, της Ταμάρας (ατύχημα, έγκλημα ή αυτοκτονία;)…

Η Ευρυδίκη, λοιπόν, παρόλο που μεγάλωσε με την τοξική και άκαρδη Αλκυόνη, είχε μέσα της, σημαντικές σανίδες σωτηρίας. Αφενός τα γονίδιά της, τις «ζεστές» εσωτερικές της ποιότητες, καθώς ο άνθρωπος και γεννιέται και γίνεται. Αφετέρου, πήρε από την Ολέσια το μητρικό χάδι, την αγκαλιά, γλυκά λόγια, ζεστό φαγητό, αμέτρητες στιγμές παιχνιδιού, νανουρίσματος, τραγουδιού, αφήγησης παραμυθιών. Σε αυτό το σημείο δυστυχώς δεν μπορώ να πω περισσότερα καθώς θα αποκαλύψω ένα από τα μεγάλα οικογενειακά μυστικά, για το ποια ήταν η πραγματική μητέρα της Ευρυδίκης…!

• Θεωρείτε ότι στη σύγχρονη εποχή υπάρχει ενσυναίσθηση;

Ο ατομικισμός, η ανασφάλεια για το αύριο αλλά και ο φόβος της εγγύτητας δυστυχώς επικρατούν στις μέρες μας, κυρίως στα πλαίσια του δυτικού πολιτισμού. Φοβόμαστε να ανοιχτούμε, να εμπιστευτούμε. Από την άλλη, συναντώ ανθρώπους με ενσυναίσθηση και μου αρέσει πολύ που στο νηπιαγωγείο μιλούν πλέον για τα συναισθήματα, την αποδοχή της διαφορετικότητας, το να μπαίνουμε στη θέση του άλλου. Είμαι από τη φύση μου άνθρωπος αισιόδοξος και πιστεύω πολύ στα νέα παιδιά. Έχω όμορφες παιδικές αναμνήσεις στην καρδιά μου! Μεγάλωσα σε χωριό της Κρήτης ως τα δέκα μου και θυμάμαι να μαζεύονται οι γειτόνισσες στην αυλή της γιαγιάς μου και να κουβεντιάζουν ενώ έπλεκαν, καθάριζαν χόρτα ή τσάκιζαν ελιές. Αυτό το “μαζί” είναι ευλογία, είναι η λύση. Αυθεντικά! Όχι διαρκώς μπροστά σε μια οθόνη. Μόνο όταν συναντιούνται τα μάτια εκκρίνεται η ορμόνη της αγάπης, όπως κοιτάει η μάνα το παιδί...

• Πόσο δύσκολο είναι να βγει κανείς από το σκοτάδι στο φως;

Στο γραφείο μου, ως Ψυχολόγος ,συναντώ πολλά νέα παιδιά. Συναντώ τον πόνο αλλά και την ελπίδα στα μάτια τους! Πολλές φορές είναι πιο σοφά από τους ίδιους τους τους γονείς... Λένε τις λέξεις καθαρά, κοιτούν την αλήθεια κατάματα. Ακούν τα “θέλω” της ψυχής τους, δίχως να αλλοτριώνονται με τα “φορεμένα” κοινωνικά “πρέπει”. Πόσα μπορούμε να μάθουμε από τα παιδιά μας! Αυτή την ελπίδα θέλησα να “καθρεφτίσω” μέσα από την ιστορία της Ευρυδίκης, που παρά “τα πέτρινα παιδικά της χρόνια”, τόλμησε να περπατήσει τα σκοτάδια της και να περάσει στο φως... 

Έδωσε όμως και πολλά μαθήματα ζωής στον ηλικιωμένο, “πάνσοφο” κύριο Δημοσθένη, στους γονείς της, μέχρι και στον αστυνόμο Μαρκορά!

Για να βγει κάποιος από τα σκοτάδια του χρειάζεται να τολμήσει να το παραδεχτεί, όχι να απωθεί τα τραύματά του ή να τα κουκουλώνει, αλλά να τα φωτίσει. Να αγκαλιάσει το «μικρό παιδί» μέσα του. Το πληγωμένο, το παραπονεμένο, το μόνο, το φοβισμένο, το θυμωμένο μικρό παιδί… Ποτέ δεν είναι αργά!

Είναι απίστευτη η δύναμη του ανθρώπου! Και βρίσκεται μέσα μας. Ζητείστε βοήθεια, μιλήστε…

• Πώς μπορεί να διαχειριστεί κανείς έναν χειριστικό χαρακτήρα όπως η Αλκυόνη;

Δύσκολη ερώτηση… Δύσκολη η διαχείριση, η συνύπαρξη με έναν άνθρωπο με ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας. Είναι όμως επιλογή του καθενός. Είναι σημαντικό πάντως να θυμόμαστε την αυτοφροντίδα, τον αυτοσεβασμό, τις όμορφες, ανθρώπινες σχέσεις, με νοιάξιμο, άνευ όρων αποδοχή και αγάπη. Η αγάπη δεν έχει όρους…

• Ο κύριος Δημοσθένης επισημαίνει ότι πρέπει να χάσουμε τον εαυτό μας να τον βρούμε. Συμφωνείτε;

Στο διάβα της ζωής μας, μέσα από ποικίλες δυσκολίες (σπουδών, ανεργίας, κοινωνικοοικονομικών συνθηκών, ερωτικών απογοητεύσεων, γονεϊκότητας, θέματα υγείας, θανάτου δικών μας ανθρώπων κ.α) μπορεί να βιώσουμε το αίσθημα «σαν να έχω χάσει τον εαυτό μου…». Αυτό μπορεί να μας οδηγήσει στην προσπάθεια για αυτογνωσία, στην προσωπική μας ανάπτυξη, στην αυτοπραγμάτωση! Και τότε είναι που μπορούμε να βρούμε θησαυρούς κρυμμένους μέσα μας που δεν είχαμε καν φανταστεί!

• Η συγχώρηση τι σημαίνει για εσάς;

Κάνω χώρο μέσα μου και χωράω τον πληγωμένο μου εαυτό. «Πληγώθηκες Αννέτα, πόνεσες, απογοητεύτηκες. Είναι εντάξει… Το ακούω, το νιώθω. Σου δίνω χρόνο και χώρο να το πενθήσεις, να το χωρέσεις…». Διαφορετικά, είναι τοξικό για τον ίδιο τον εαυτό. Δεν βοηθά σε τίποτα η εκδίκηση και το «αναμάσημα». Μας αρρωσταίνει. Δεν ξεχνώ, αλλά μου κάνω χώρο….

Αν δυσκολεύομαι, μιλάω σε έναν ειδικό. Τα ανείπωτα είναι αυτά που δημιουργούν τα προβλήματα… Γίνονται μπούμεραγκ.

• Ποια είναι τα χαρακτηριστικά μιας υγιούς ερωτικής σχέσης;

Επικοινωνώ, μιλώ, ανοίγομαι. Ακούω, αποδέχομαι. Το «αποδέχομαι», δεν σημαίνει πάντα ότι συμφωνώ. Δίνω χρόνο στη σχέση. Δεν βιάζομαι. Δίνω ευκαιρίες, μιλώ, συζητώ. Θέτω τα όρια μου, «αυτό μου αρέσει, αυτό δεν μου αρέσει», αλλά με όμορφο τρόπο, όχι απότομο. Γνωρίζω ότι και εγώ δεν είμαι τέλειος. Αγγίζω, αγκαλιάζω, μοιράζομαι. Το τρίπτυχο είναι:

Σκέψη, συναίσθημα, σώμα. Σύνδεση! Ασφαλής συναισθηματική σύνδεση. Η αίσθηση «είμαι εδώ για σένα». Μιλώ και για τα «αυτονόητα», μαθαίνω να ζητάω. Δίχως στείρο εγωισμό, δίχως προσωπεία. Η αγάπη είναι ο οδηγός, η αγάπη είναι ο πιο φυσικός τρόπος θεραπείας που έχει δοθεί εκ γενετής στον άνθρωπο. Ό,τι γίνεται με αγάπη είναι υπέροχο!

ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟΥ

Τι μπορεί να συμβεί όταν τα νιάτα συναντούν τη σοφία και η σοφία τα νιάτα;

Ο κύριος Δημοσθένης, καθηλωμένος στο αναπηρικό αμαξίδιό του, θα ιχνηλατήσει το ψηφιδωτό μονοπάτι μιας ζωής γεμάτης λάθη και μάταιες απολαύσεις που του στέρησαν τη μονάκριβη κόρη του. Η πληγωμένη Ευρυδίκη, έχοντας ήδη διανύσει χρόνια πέτρινα και μέρες «Αλκυονίδες», θα πάρει και θα δώσει πολλά μαθήματα ζωής· στον κύριο Δημοσθένη, στους γονείς της, μέχρι και στον αστυνόμο Μαρκορά, στο γραφείο του οποίου θα έρθουν στο φως καλά θαμμένες, ανείπωτες αλήθειες. Αφορμή ο θάνατος μιας νεαρής κοπέλας, της Ταμάρας, η οποία διέμενε στο ακριβώς απέναντι διαμέρισμα από αυτό της Ευρυδίκης.

Οι σκηνές που εκτυλίσσονται στο αστυνομικό τμήμα και οι πρωταγωνιστές τους ακροβατούν μεταξύ τρέλας και λογικής. Το ίδιο συμβαίνει και στο σπίτι της Ευρυδίκης όπου διαμένει με τη μητέρα της, την εγωκεντρική Αλκυόνη, η οποία συστήνεται ως ζωγράφος ελπίζοντας να δημιουργήσει κάποια στιγμή «έργα ωριμότητας». Οι υστερίες της μητέρας μέσα από τον αλλοπρόσαλλο ναρκισσιστικό καμβά της προσωπικότητάς της θα γίνουν αγκάθινα δεσμά για τη νεαρή Ευρυδίκη;

Γίνεται, στ’ αλήθεια, κάποιες φορές από το αγκάθι να βγαίνει ρόδο;

Η ψυχολόγος Αννέτα Μαρκογιαννάκη στο νέο της μυθιστόρημα ανατέμνει επίκαιρα και αιχμηρά θέματα της σύγχρονης κοινωνίας –όπως είναι η γονεϊκότητα, η παιδική κακοποίηση, οι γυναικοκτονίες, ο θεσμός της παρένθετης μητέρας, η σωματική αναπηρία αλλά και η ψυχική ασθένεια– συγκινώντας, θέτοντας προβληματισμούς και αφυπνίζοντας  τον αναγνώστη.

Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Αννέτα Μαρκογιαννάκη

Η Αννέτα Μαρκογιαννάκη γεννήθηκε σ’ ένα όμορφο χωριό των Χανίων, το Νιο Χωριό Αποκορώνου, ένα πρωινό Δεκαπενταύγουστου, την ώρα που χτυπούσαν οι καμπάνες γιορτινά.

   Παρόλο που ανέκαθεν της άρεσαν τα θεωρητικά μαθήματα και οι αναζητήσεις πάνω σε φιλοσοφικά ζητήματα της ζωής με επίκεντρο τον άνθρωπο, οι πρώτες της σπουδές ήταν στα Οικονομικά.

   Στη συνέχεια όμως, διαπιστώνοντας ότι οι τετραγωνισμένες, στεγνές αριθμητικές πράξεις «στένευαν» την ψυχή της, αποφάσισε να ακολουθήσει σπουδές στην Ψυχολογία, στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Η συγγραφή είναι για εκείνη ένας θεραπευτικός τρόπος να ζει, όπως ακριβώς είναι και η επαφή της με τη φύση. Η φύση είναι οι ρίζες της και η συγγραφή τα φτερά της που την «ταξιδεύουν» και την εξελίσσουν.

   Τα χρόνια πέρασαν, είναι πλέον μητέρα δύο παιδιών, κι όμως παραμένει –αντιστεκόμενη στα γρανάζια της σύγχρονης αγχωτικής πραγματικότητας– εκείνο το ρομαντικό κορίτσι που πιστεύει ότι το μόνο αντίδοτο στη μοναξιά και την αποξένωση του ανθρώπου είναι η ρομαντική αγάπη.

   Νόημα και σκοπός στη ζωή της είναι ν’ ακούει τους ανθρώπους με ενσυναίσθηση και να συνυπάρχει μαζί τους αυθεντικά, βιώνοντας συναισθήματα που μόνο το «μαζί» γεννά.

   Συντονίζει ομάδες προσωπικής ανάπτυξης και αυτογνωσίας καθώς και σχολές γονέων.

   Συμμετέχει σε ενημερωτικές εκπομπές στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση με θέματα που αφορούν την ψυχολογία ενηλίκων, παιδιών και εφήβων.

   Η αγάπη της για τα παιδιά την ενέπνευσε να γράψει το παιδικό βιβλίο Η κουκουβάγια η τετραγωνομάτα (εκδ. ΕΛΛΗΝΟΕΚΔΟΤΙΚΗ).

Συνέντευξη με τη συγγραφέα Γιώτα Γουβέλη

 Η συγγραφέας Γιώτα Γουβέλη μίλησε στις Bookovers και την Νέλλη Αλεξοπούλου για το νέο της μυθιστόρημα "Βεντέτα στον Βόσπορο", που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.

https://www.dioptra.gr/vivlio/elliniki-logotexnia/vendetta-ston-vosporo/

• Ποια είναι η άποψή σας για τη μοίρα; Μπορεί ο άνθρωπος να την αλλάξει;

Από τις πρώτες σελίδες η μικρότερη από τις τρεις Μοίρες λέει: «Τι κι αν ήξερα τα μελλούμενα; Χρέος μου ήταν να φροντίσω να μη μεταβληθεί τίποτε από αυτά. Έπρεπε να γίνουν όλα όπως τα καθόρισαν οι άλλες δύο αδερφές μου». Δεν δείχνει λοιπόν απόλυτη σιγουριά η Μοίρα για την παντοδυναμία της. Μπορεί κάτι να πάει στραβά στα σχέδιά της. Το ερώτημα αν ο άνθρωπος μπορεί να χαράξει ελεύθερα την πορεία της ζωής του ή αν αυτή προδιαγράφεται από την ειμαρμένη είναι πολύ παλιό. Προσωπικά ενστερνίζομαι τη ρήση του Ηράκλειτου: Η μοίρα του ανθρώπου είναι ο χαρακτήρας του. Ωστόσο πάντα ασκεί γοητεία το υπερβατικό, το υπερφυσικό στοιχείο. Δεν τα ξέρουμε όλα σ’ αυτή τη ζωή, το 95% του κόσμου μάς είναι άγνωστο, όπως είπε ο Αϊνστάιν.

• Καμιά φορά η λογική αντικρούει το συναίσθημα. Τι πρέπει να ακούει κανείς;

Αυθόρμητα θα έλεγα το συναίσθημα. Ό,τι αισθανόμαστε υπάρχει λόγος που το αισθανόμαστε, κι ας μη συνειδητοποιούμε το λογικό του υπόβαθρο. Ωστόσο, αν μιλάμε για το θυμικό, αυτό είναι άλλη υπόθεση. Έχει να κάνει με τον παρορμητισμό, ιδίως σε στιγμές έντονης ψυχικής φόρτισης. Τότε καλό θα ήταν να μην αντιδράσουμε εν θερμώ, να περιμένουμε λίγο να δούμε πιο ψύχραιμα τα πράγματα. Μπορούμε όμως; Άνθρωποι είμαστε, όχι προγραμματισμένες μηχανές.

• Ο ιερέας προτρέπει τους πρωταγωνιστές να επιλέξουν τον σωστό δρόμο. Τι είναι σωστό όμως τελικά;

Θα αφήσω να απαντήσουν οι ήρωές μου πιο κάτω στη Βεντέτα στον Βόσπορο: «Και γιατί ο δρόμος του Θεού να είναι άλλος από τον δρόμο της καρδιάς; Ποιος νόμος, ποιος Θεός ορίζει πού είναι ο Παράδεισος του καθενός; Μόνο η καρδιά και οι αισθήσεις του το ξέρουν». Και έπειτα: «Ήξερε πως ο πατήρ Ευσέβιος φρόντιζε για το καλό του. Για το καλό του; Όταν το καλό επιβάλλεται και δεν πηγάζει μέσα από την ψυχή του ανθρώπου, ίσως να μην είναι και τόσο καλό».

• Για τα ιστορικά στοιχεία κάνατε έρευνα; Από πού αντλήσατε το υλικό σας;

Τα ιστορικά γεγονότα και τα ιστορικά πρόσωπα που αναφέρονται μέσα στο μυθιστόρημα είναι δοσμένα με τη μέγιστη δυνατή ακρίβεια και αυτό απαιτεί ασφαλώς σχολαστική έρευνα. Ευτυχώς για την ιστορία της ελληνικής ομογένειας στην Κωνσταντινούπολη υπάρχει πλούσια βιβλιογραφία για να βασιστεί κανείς. Για μένα πάντως εξίσου σημαντική είναι η έρευνα για τα πραγματολογικά στοιχεία, για εκείνες τις ιδιαίτερες λεπτομέρειες της ζωής των Ρωμιών στην Πόλη, την οποία τόσο αγάπησαν. Και σ’ αυτό ήμουν τυχερή, γιατί η πατρική οικογένεια του άντρα μου έχει καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη κι έζησα μέσα από τις νοσταλγικές τους αναμνήσεις ένα σωρό μαγευτικές εμπειρίες.

• Η αδερφή της πρωταγωνίστριας, της Ευθαλίας, τονίζει τη σημασία των χρημάτων. Τι σημασία έχουν αυτά στη ζωή του ανθρώπου;

Η αδερφή της Ευθαλίας, η Φανή, είναι ένα πνευματικά προικισμένο πλάσμα που βίωσε σε τρυφερή ηλικία την ορφάνια, την ανέχεια, την ταπείνωση. Χαρακτήρας πιο επαναστατικός σε σχέση με την Ευθαλία και πιο κυνικός ίσως, δεν εννοεί να υποταχθεί σ’ αυτή τη μίζερη μοίρα. Σπουδάζει για να γίνει δικηγόρος, αλλά ξέρει πως αυτό δεν φτάνει για να ξεφύγει από τη μιζέρια. Είναι γυναίκα και η κοινωνία της Κωνσταντινούπολης του ’50 δεν την ευνοεί. Η Φανή είναι η χαρακτηριστική περίπτωση του ανθρώπου που βιώνει μια εσωτερική συγκρουσιακή κατάσταση όταν φτάνει σε αδιέξοδο. «Θέλω να ζήσω σαν άνθρωπος», ξεσπά με απόγνωση κάποια στιγμή. Ξέρει πως χωρίς χρήματα αυτό δεν θα γίνει. Ποιος την αδικεί; Νομίζω όμως πως, όταν διαβάσει κανείς τη συνέχεια στην ιστορία της Φανής, θα καταλάβει τη διαφορά ανάμεσα στην πλούσια και στην καλή ζωή.

• «Η ζωή τελειώνει όταν πάψεις να αγωνίζεσαι», λέει η Ευθαλία. Συμφωνείτε με αυτή την άποψη;

Η Ευθαλία είναι μαχήτρια μέσα στην ταπεινότητά της. Κι αυτοί οι άνθρωποι κερδίζουν τον σεβασμό μου. Δεν παριστάνουν τους καμπόσους και τους σωτήρες της ανθρωπότητας, αλλά και δεν παραιτούνται από τον αγώνα, στηρίζουν με τεράστια δύναμη τον εαυτό τους και τους γύρω τους. Ασφαλώς και η ζωή είναι ένας αγρίως υπέροχος αγώνας μέχρι την τελευταία στιγμή.

• Πώς θα χαρακτηρίζατε τη μητέρα του Γιαννή;

Η Βασιλική είναι η προσωποποίηση της μητρικής αφοσίωσης. Έχει πίστη στο παιδί της, το στηρίζει άνευ όρων, είναι δυναμική και αποφασισμένη. Ίσως υπέρ το δέον αποφασισμένη, όταν θεωρεί πως ενεργεί για το καλό του παιδιού της. Κι εδώ είναι η παγίδα για κάθε μάνα, ιδιαίτερα για την Ελληνίδα μάνα· αυτό το λατρεμένο, ασύδοτο πλάσμα που λέγεται Ελληνίδα μάνα.

• Ετοιμάζετε κάτι καινούριο στο μέλλον;

Πάντα υπάρχει μια ιστορία στο μυαλό μου – ομολογώ πως μου αρέσει να λέω ιστορίες. Κι ύστερα στρώνομαι να τη γράψω με ό,τι αυτό σημαίνει – πολλή δουλειά, προσήλωση, πίεση, αλλά και μια καινούρια εμπειρία κάθε φορά, μια άλλη ζωή, που φιλοδοξώ να τη ζήσουν και οι αναγνώστες μου. Τώρα αμφιταλαντεύομαι ανάμεσα σε δύο θέματα, ένα εποχής κι ένα σύγχρονο. Όταν χαλαρώσω σε μια ξαπλώστρα μπροστά στη θάλασσα στις διακοπές, θα καταλήξω πιστεύω.

ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟΥ

Κάποτε οι τρεις κόρες του δασκάλου Γιδεών πήραν φαρμάκι και πέθαναν η μία μετά την άλλη μέσα σε έξι μήνες.
Χρόνια μετά, το κρίμα τους πέφτει βαρύ πάνω σε δύο οικογένειες.

Κωνσταντινούπολη 1955. Η ξελογιάστρα Πόλη της ομίχλης και της αστραπής.
Δύο οικογένειες Ρωμιών που τους χωρίζει σκληρή βεντέτα θα βρεθούν στη δίνη του φοβερού πογκρόμ της 6ης Σεπτεμβρίου.
Κι ενώ η ρωμιοσύνη της Πόλης ζει την τουρκική Νύχτα των Κρυστάλλων, οι δύο οικογένειες θα δώσουν αγώνα επιβίωσης ενάντια στον κοινό εχθρό, αλλά και αγώνα μίσους και εκδίκησης μεταξύ τους.

Ένας νεαρός μοναχός που συγκλονίζεται όταν η καρδιά του ξεσηκώνεται ενάντια στην αποστολή του, μια απλή κοπέλα που αναγκάζεται να δώσει την άνιση μάχη με το πεπρωμένο, θαμμένα μυστικά που στοιχειώνουν και μαίνονται.

Το Πέραν, το Ιωακείμειο Παρθεναγωγείο, το Μπαλάτ, η Πρίγκηπος, το ρωμαίικο ορφανοτροφείο είναι η πολυσύνθετη αρένα όπου αναμετριέται το πάθος με το καθήκον και η Μοίρα με τον Θεό.

Γιώτα Γουβέλη

Η Γιώτα Γουβέλη γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μεσολόγγι. Είναι απόφοιτος του Μαθηματικού Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στην πληροφορική και τη διοίκηση επιχειρήσεων. Αρχικά εργάστηκε στον χώρο της εκπαίδευσης και στη συνέχεια σε πολυεθνικές εταιρείες επικοινωνίας ως υπεύθυνη Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Έχει τρία παιδιά και ζει με την οικογένειά της στην Αθήνα. Από τις εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορούν τα μυθιστορήματά της Η Μουσική του Κόσμου (2010), Το Σκίτσο (2011), Το Κεντρί της Πεταλούδας (2013), Το Μαγεμένο Ποτάμι (2014), Η Πρώτη Κυρία (2015), Η Νύφη της Μασσαλίας (2016), Ματωμένα Εντελβάις (2017), Το Δάκρυ της Mάντισσας (2018), Η Προσευχή της Μάντισσας (2019), Για ένα Τανγκό στη Σμύρνη (2020), Φιορ ντ’ Αμόρε (2021) και H Παραμάνα (2022). facebook: giota.gouveli

Συνέντευξη με τη συγγραφέα Ελένη Γαληνού

 Η συγγραφέας Ελένη Γαληνού μίλησε στη Νέλλη Αλεξοπούλου και στις Booklovers για το νέο της βιβλίο "Δώδεκα ημέρες θύελλα", που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.

https://www.dioptra.gr/vivlio/elliniki-logotexnia/dodeka-imeres-thielas/

1. Τι σας ενέπνευσε να γράψετε το συγκεκριμένο μυθιστόρημα;

Στην πραγματικότητα τίποτα συγκεκριμένο. Η έμπνευση κάποιες φορές έρχεται με τη μορφή ανάγκης να πεις κάποια πράγματα με έναν δικό σου τρόπο. Και σ’ αυτήν την ιστορία ήθελα να υπάρχει κάτι γρήγορο, όσο διαρκούν δώδεκα ημέρες, ανατρεπτικό όσο μια θύελλα, συνταρακτικό όπως ο έρωτας, αποκαλυπτικό όσο τα μυστικά που κουβαλάμε και δεν τολμάμε να ομολογήσουμε πουθενά και διψασμένο όσο τα όνειρα που αφήνουμε ανεκπλήρωτα. Έκανα και ένα επιπλέον παιχνίδι, ώστε πλάι στα αγωνιώδη γεγονότα να υπάρχει μια ρομαντική πινελιά. Σε τρία τέσσερα σημεία του βιβλίου έβαλα τη Νύχτα να αφηγείται σαν ένας ανεξάρτητος παρατηρητής που βλέπει τις χαρές και τα βάσανα των ανθρώπων και τα περιγράφει με τον δικό της τρόπο. Σκοπός μου ήταν να φτιάξω μια περιπέτεια που θα κάνει τον αναγνώστη να απορροφηθεί απ’ τα αινίγματα και τις σκοτούρες των ηρώων ξεχνώντας για λίγο τις δικές του έγνοιες.

2. Μπορεί η μοίρα να παίξει παιχνίδια στη ζωή των ανθρώπων;

Η μοίρα είναι Μοίρα. Τίποτα δεν την καθοδηγεί και τίποτα δεν την αλλάζει. Απέναντι όμως απ’ τη μοίρα στέκεται η ελεύθερη βούληση και με αυτήν ο άνθρωπος μπορεί να μετασχηματίσει τα γεγονότα και να τα φέρει στα μέτρα του, όσο αναπάντεχα κι αν είναι. Η μοίρα ενεργεί όπως εκείνη ορίζει, παράλληλα όμως υπάρχουν αποφάσεις που παίρνουμε μόνοι μας. Και οι σωστές αποφάσεις χτίζουν τη μοίρα μας. Σε κάποιο άλλο βιβλίο έγραψα πως «η μοίρα είναι ένας στόχος που πρέπει να κατακτήσεις και όχι ένας δρόμος που θα τον βαδίσεις στα τυφλά». Πάρε λοιπόν την μοίρα σου στα χέρια σου και βάδισε τον δρόμο σου δίχως φόβο και προκαταλήψεις. Η ζωή δεν είναι εύκολη, η ψυχή του ανθρώπου όμως έχει μεγάλη δύναμη. Αν υποταχτείς, θα μείνεις όπου σε έριξε το κύμα. Αν παλέψεις, θα κερδίσεις τα περισσότερα απ’ τα όνειρά σου. Και η ηρωίδα μου κάποια στιγμή ξυπνάει απ’ τον λήθαργο και αποφασίζει να διεκδικήσει όσα άδικα της στέρησαν. Δεν μπορεί να αλλάξει τα λάθη του παρελθόντος, μπορεί όμως να αλλάξει τη ζωή της στο σήμερα και να κερδίσει πράγματα που την ολοκληρώνουν σαν άνθρωπο και σαν γυναίκα και την κάνουν πολύ πιο ευτυχισμένη.

3. Ένα από τα βασικά θέματα του έργου είναι ο έρωτας. Μπορούν δύο άνθρωποι να είναι πάλι μαζί, ενώ στο παρελθόν συνάντησαν δυσκολίες;

Όλα μπορούν να συμβούν αν το θέλουν οι ίδιοι οι άνθρωποι. Τα εμπόδια δεν μένουν για πάντα εμπόδια. Η ζωή έχει ανατροπές και ο χρόνος αλλάζει τους ανθρώπους. Οι ανεκπλήρωτοι έρωτες πολλές φορές μάς στοιχειώνουν. Σκεφτόμαστε πως κάτι υπέροχο χάσαμε, όμως δεν είναι πάντα έτσι. Δεν μπορούν να ενωθούν εύκολα τα παλιά κομμάτια. Υπάρχουν όμως φορές που ένας δυνατός έρωτας βρίσκει ξανά το μονοπάτι να ενώσει δυο ανθρώπους που κάποτε ερωτεύτηκαν πολύ και η φλόγα τους δεν έσβησε όσα χρόνια κι αν πέρασαν. Αν ο έρωτας είναι αληθινός, τότε ακόμα και στα βαθιά σου γεράματα μπορείς να τον ξανασυναντήσεις.

4. Πώς θα χαρακτηρίζατε τον σύζυγο της πρωταγωνίστριας, τον Μάριο;

Θα τον χαρακτήριζα ως έναν συνηθισμένο τύπο ανδρός. Τα θέλει όλα στα μέτρα του και ως ένα σημείο τα έχει. Τα γεγονότα όμως θα τσαλακώσουν τον εγωισμό του και θα του δείξουν πόσα λάθη έχει κάνει και ο ίδιος. Ο Μάριος είναι ένας αξιόλογος άνθρωπος και επιστήμονας, όμως έχει πολλά ελαττώματα. Θέλει να δείχνει άψογος, όμως δεν είναι, έχει και κόμπλεξ και αδυναμίες που δεν μπορεί πάντα να ελέγξει. Αυτά είναι τα αδύνατα σημεία του, αυτά τον παρασύρουν να πέσει στην παγίδα.

5. Η Μελίνα δημιουργεί ένα ψεύτικο προφίλ στο Facebook και σε χρόνο ρεκόρ κάνει πολλές διαδικτυακές φιλίες. Πόσο έντονη είναι η μοναξιά του σύγχρονου ανθρώπου που προτιμά τις διαδικτυακές φιλίες και πώς τις αξιολογείτε; Μπορεί να ανθίσει μία φιλία μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης;

Αν και ο τρόπος αυτός είναι έξω από εμένα, γιατί είμαι μιας γενιάς που μεγάλωσε χωρίς διαδίκτυο και κινητό τηλέφωνο, νομίζω πως μπορεί να γίνει. Έχει συμβεί σε πολλούς ανθρώπους, έχουν προκύψει γνωριμίες, φιλίες, σχέσεις, ακόμα και γάμοι μέσα από αντίστοιχα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Για τους νεότερους ανθρώπους είναι πιο απλό, λειτουργούν και εκφράζονται με άνεση μέσα από τέτοια μέσα, επομένως δεν τους κάνει εντύπωση. Ο τρόπος ζωής έχει αλλάξει, οι άνθρωποι στις μεγαλουπόλεις βιώνουν περισσότερη μοναξιά απ’ ό,τι άλλοτε και το διαδίκτυο είναι ένας τρόπος επικοινωνίας που κερδίζει συνεχώς οπαδούς.

6. Ένα επιπλέον θέμα του έργου είναι η φιλία. Τι σημαίνει για εσάς αληθινός φίλος;

Τρεις λέξεις. Κατανόηση, συμπαράσταση, ελευθερία. Να σε καταλαβαίνει, να είναι κοντά σου όταν τον χρειάζεσαι και να μη σε πνίγει με τις απαιτήσεις του. Όταν νιώθω κάποιον φίλο μου, τον νοιάζομαι, τον αγαπώ και τον θέλω χαρούμενο. Ακόμα κι αν δεν τον βλέπω κάθε μέρα, θέλω να νιώθει πως για εκείνον θα είμαι πάντα εκεί.

7. Έχετε σκεφτεί την υπόθεση του επόμενου βιβλίου σας;

Ναι, φυσικά. Είναι σχεδόν έτοιμο. Είναι η ιστορία τριών νέων ανθρώπων, δύο κοριτσιών και ενός αγοριού, που πάνω στον αυθορμητισμό και στη νεανική τους απερισκεψία προκαλούν κάτι ανεπανόρθωτο. Ευθύνονται και οι τρεις, όμως το πληρώνει μόνο ο ένας. Και τότε η φιλία τους γεμίζει σκιές. Χρόνια μετά έχουν αλλάξει πολλά, όμως τα αγκάθια συνεχίζουν να υπάρχουν. Ωστόσο σ’ αυτήν την περίεργη ιστορία παραμονεύουν κρυφοί παράγοντες, που κανένας από τους τρεις δεν τους γνωρίζει, είναι όμως ικανοί να ανατρέψουν πολλά απ’ όσα ως τώρα πίστευαν.

8. Τι εύχεστε στους αναγνώστες του blog μας;

Τους εύχομαι ένα όμορφο και ξέγνοιαστο καλοκαίρι, χωρίς φουρτούνες και θύελλες.

ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟΥ

Σε μια δεξίωση η Μελίνα συναντά τον Έκτορα, τον νεανικό της έρωτα.
Αρχικά απορεί που δεν την αναγνωρίζει, όταν όμως με ένα σημείωμα την καλεί να βρεθούν την επομένη κρυφά, ανα-στατώνεται, διστάζει, είναι παντρεμένη.
Η περιέργεια τελικά νικά και στο ραντεβού ο Έκτορας της αποκαλύπτει κάτι αναπάντεχο: ένας άγνωστος τον έχει προσλάβει για να την παρασύρει σε μια παράνομη σχέση, πιθανόν για να διαλύσει τον γάμο της.

Τα γεγονότα που ακολουθούν τους αιφνιδιάζουν και τους σπρώχνουν σ’ ένα παράξενο παιχνίδι.
Προσπαθούν να ξεσκεπάσουν τον άγνωστο που κινεί τα νήματα απ’ το παρασκήνιο.
Όσο όμως ψάχνουν, τόσο τα πράγματα μπερδεύονται περισσότερο.
Μέχρι που ένα βίαιο γεγονός ανατρέπει τα πάντα.
Σοκαρισμένοι αντιλαμβάνονται πως η παγίδα που τους έχουν στήσει είναι πολύ πιο επικίν-δυνη απ’ όσο πίστευαν.
Και ο παλιός τους έρωτας αρχίζει να ξυπνά, όμως πλέον γνωρίζουν πως αν τον αφήσουν να αναζωπυρωθεί, θα τους καταστρέψει.
Συγχρόνως, ένα παιδί δίνει μάχη στην εντατική και ένα άλλο προσπαθεί να…
Ένα ακόμα ένοχο μυστικό ζητάει να αποκαλυφθεί.

Ένας έρωτας επιστρέφει απ’ το παρελθόν σαν παγίδα.
Μια παγίδα που μπορεί να νικήσει μόνο ο έρωτας.

Ελένη Γαληνού

Η Ελένη Γαληνού γεννήθηκε στην Αθήνα, κατάγεται από τη Μυτιλήνη και σήμερα κατοικεί στα Μελίσσια. Σπούδασε στη Σχολή Βακαλό Διακοσμητική και Γραφικές Τέχνες και εργάστηκε πάνω στο αντικείμενό της για περίπου δέκα χρόνια. Αρκετά νωρίς φιλοτέχνησε δύο προσωπικές σειρές χιουμοριστικών σκίτσων που έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη φωτογραφία, τη ζωγραφική, την ποίηση και τη στιχουργική. Τον Μάιο του 2007 πραγματοποίησε την πρώτη ατομική έκθεση ζωγραφικής με θέμα Σύννεφα. Ακολούθησαν δύο ακόμα ομαδικές εκθέσεις στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, το 2007 και το 2008. Με τη λογοτεχνία ασχολείται αρκετά χρόνια και, επιθυμώντας να εμβαθύνει στην έννοια και την τεχνική του μυθιστορήματος, το 2007 παρακολούθησε μαθήματα δημιουργικής γραφής. Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Έχει συμμετάσχει στο συλλογικό έργο Η Πόλη Φοβάται με το διήγημα …για ένα τσιγάρο! Έχει γράψει τα μυθιστορήματα: Όταν Στέρεψε η Αντοχή (2013), Πέρα από τις Κόκκινες Γραμμές (2014), Ακόμη Θυμάμαι (2015). Από τις εκδόσεις Διόπτρα κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα Όσα δεν Έγιναν Λέξεις (2016), Μυστική Διαθήκη (2018), Αιώνιοι Ψίθυροι (2019), Η Κατάρα των Μάγιερ (2020), Σε Μαύρο Φόντο (2021), Χρυσάφι και μέλι (2022). Επικοινωνία με τη συγγραφέα: eleni8047@gmail.com facebook: Ελένη Γαληνού-Eleni Galinou Instagram: eleni.galinou

Παρουσίαση του βιβλίου "Φονική Παλίρροια", Εκδόσεις Ψυχογιός

 

Γράφει η Βασιλική Αλεξοπούλου

Η σημερινή παρουσίαση αφορά το βιβλίο «Φονική Παλίρροια» του Συγγραφέα Σαμ Λοιντ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Πρόκειται για ένα σαγηνευτικό και ατμοσφαιρικό βιβλίο που ανήκει στο συγγραφικό είδος των θρίλερ και της περιπέτειας.

Στο μυθιστόρημα παρακολουθούμε την ζωή της ηρωίδας, Λούσι Λοκ, μίας γυναίκας με επιτυχημένη οικογενειακή, προσωπική και επαγγελματική ζωή έως ότου όλα αυτά να ανατραπούν εν μία νυκτί… Η Λούσι ζει μία ήσυχη ζωή με τον σύζυγό της, που εργάζεται σε ναυπηγική εταιρεία με τον συνέταιρό του, και τα δύο παιδιά τους, την Μπίλι και τον Φιν. Τίποτα δεν μπορεί να προαναγγείλει την καταστροφή που θα επακολουθήσει και θα πλήξει την οικογένεια των Λοκ.

Η ανατροπή των γεγονότων προαναγγέλλεται από μια φονική παλίρροια και ένα πρωτοφανές κύμα κακοκαιρίας που θα πλήξει τον τόπο στον οποίο τοποθετούνται τα πρόσωπα της ιστορίας, δηλαδή τους πρωταγωνιστές και τους δευτεραγωνιστές της δράσης.

Η πλοκή κορυφώνεται μαζί με το suspense όταν ο σύζυγος της Λούσι αγνοείται ξαφνικά, και όλα δείχνουν πως το οικογενειακό σκάφος τους έχει εξαφανιστεί επίσης, εν μέσω της τεράστιας κακοκαιρίας που επίκειται να πλήξει την περιοχή.. Και σαν να μην έφτανε αυτό το πλήγμα για την Λούσι, ειδοποιείται ξαφνικά πως μαζί με τον σύζυγό της αγνοούνται και τα δύο της παιδιά. Και δυστυχώς τα ναυαγοσωστικά δυσκολεύονται -λόγω της πρωτοφανούς κακοκαιρίας- να φέρουν εις πέρας την επιχείρηση διάσωσης.

Τι θα γίνει εν τέλει; Ο σύζυγος της Λούσι θα διασωθεί; Τα δυο της παιδιά; Ποιος είναι ο υπαίτιος αυτού του κακού; Μήπως ευθύνεται ο σύζυγος της ηρωίδας για όσα καταστροφικά θα επακολουθήσουν; Μία ιστορία που συνεχώς διαψεύδει τις υποθέσεις του αναγνώστη μέχρι το τέλος.. Θα μπορούσα να διαβάσω το συγκεκριμένο ατμοσφαιρικό και θανάσιμα έξυπνο θρίλερ ξανά και ξανά.

Συνέντευξη με τη συγγραφέα Μαρία Τζιρίτα

 Η συγγραφέας Μαρία Τζιρίτα παραχώρησε στις Booklovers και τη Νέλλη Αλεξοπούλου συνέντευξη για το νέο της βιβλίο "Με λένε Άννα", που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

https://www.psichogios.gr/el/me-lene-anna.html

• Τι σας ενέπνευσε να γράψετε το συγκεκριμένο βιβλίο;

Η ίδια η ηρωίδα, η ζωή της και κυρίως ο τρόπος που βλέπει η ίδια την ζωή της. Είναι η συγκλονιστική ιστορία μιας γυναίκας που η ζωή της έδειξε το σκληρό της πρόσωπο και την ανάγκασε να κάνει λάθος επιλογές για τις οποίες μετάνιωσε. Κυρίως μετάνιωσε γιατί πίστεψε πως πράγματι δεν είχε άλλη επιλογή, κάτι που πολύ αργότερα συνειδητοποίησε με πόνο πως δεν ήταν αλήθεια.

• Αν μπορούσατε να βάλετε ένα διαφορετικό τίτλο, ποιος θα ήταν αυτός;

Από την αρχή ήξερα πως αυτός θα ήταν ο τίτλος και δεν μπορούσα να σκεφτώ κανέναν άλλον! Δεν είναι ένας τίτλος τυχαίος, συνδέεται άμεσα με το τέλος του βιβλίου

• Ποια είναι η δύναμη της αληθινής αγάπης;

Η ίδια η αγάπη αποτελεί την πιο ακατανίκητη δύναμη! Η αγάπη μας δίνει τη δύναμη που απαιτείται για να τα βγάλουμε πέρα στη ζωή μας. Χωρίς αυτήν όλα είναι μάταια.

• Δυστυχώς ακόμα και στη σημερινή εποχή στιγματίζονται οι άνθρωποι με ετικέτες. Πώς μπορεί ο άνθρωπος να απαλλαγεί από αυτές;

Απαλλάσσεσαι μόνο αν εσύ ο ίδιος δεν τις βάζεις στον εαυτό σου και σε κανέναν άλλον. Χρειάζεται αυτογνωσία, αυτοκριτική και ταπεινότητα. Αν γνωρίζεις ποιος είσαι και τα έχεις καλά με την συνείδηση σου αδιαφορείς για τις ταμπέλες της κοινωνίας.

• Τα παιδικά τραύματα ακολουθούν τον άνθρωπο και στην ενήλικη ζωή. Πώς μπορεί να τα αντιμετωπίσει ο άνθρωπος ώστε να συνεχίσει απρόσκοπτα τη ζωή του;

Τα σοβαρά ψυχικά τραύματα αντιμετωπίζονται μόνο με πολύχρονη ψυχοθεραπεία. Θα πρέπει να εμπιστευτούμε έναν ειδικό για την ψυχή μας, όπως εμπιστευόμαστε τους ειδικούς για το σώμα μας.

• Πολλές φορές θεοποιείται το χρήμα με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να χάνει τον εαυτό του. Διαφθείρει το χρήμα τον άνθρωπο;

Απόλυτα! Μόνο με την ωριμότητα της ηλικίας και τα χαστούκια της ζωής συνειδητοποιείς ότι τα υλικά αγαθά δεν μπορούν να σε κάνουν ευτυχισμένο, ούτε εξασφαλίζουν την γαλήνη της ψυχής. Ίσα ίσα που τις περισσότερες φορές συμβαίνει το αντίθετο: το κυνήγι των χρημάτων διώχνει όλο και πιο μακριά την ευτυχία μας.

• Η Άννα πιστεύει ότι είναι πολύ αργά για να υλοποιήσει κάποια πράγματα. Είναι ποτέ αργά για να καταφέρουμε κάτι;

Για να πραγματοποιήσουμε κάποια όνειρα μας κάποιες φορές είναι όντως αργά. Αυτό όμως που ποτέ δεν είναι αργά για έναν άνθρωπο να καταφέρει, είναι να βρει τις ισορροπίες του, να κάνει ειρήνη με τον εαυτό του, να τον αγαπήσει και να νιώσει γαλήνη κι ευτυχία.

• Η Δέσποινα λέει ο καθένας ορίζει την ευτυχία του στα δικά του μέτρα. Τι είναι ευτυχία για εσάς;

Αυτό που περιέγραψα παραπάνω. Δεν έχει να κάνει με τις εξωτερικές συνθήκες ούτε με το πόσα έχεις, αλλά με το ποιος είσαι. Έχει να κάνει με την γαλήνη με τον εαυτό μας. Μην ξεχνάτε άλλωστε πως ευτυχία δεν είναι να έχεις ό,τι θέλεις, αλλά να θέλεις αυτό που έχεις!

• Ετοιμάζετε κάτι νέο για το μέλλον;

Το επόμενο βιβλίο μου είναι και πάλι βασισμένο σε αληθινή ιστορία, αλλά αυτή τη φορά ο πρωταγωνιστής μου είναι άντρας! Υπομονή μέχρι τον Φεβρουάριο του 2024!

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΥΠΟΘΕΣΗΣ

Οι άνθρωποι συνήθως, όταν τους βρει μια συμφορά, υψώνουν το βλέμμα τους στον ουρανό και αναρωτιούνται: «Γιατί σ’ εμένα, Θεέ μου;» Προσωπικά δεν αναρωτήθηκα ποτέ. Ήξερα γιατί.
Ήμουν αμαρτωλή.
Ήμουν άπληστη.
Ήμουν άπιστη.
Ήμουν ανήθικη.
Ήμουν δολοφόνος.
Πίστευα πως Εκείνος εκεί ψηλά δεν το ξέχασε ποτέ κι απλά είχε έρθει η ώρα μου να πληρώσω. Γι’ αυτό και έσκυψα το κεφάλι και δέχτηκα την τιμωρία μου. Δέχτηκα να ζήσω κι εξακολουθώ να ζω, ενώ η λύτρωσή μου θα ήταν να πεθάνω.

Με λένε Άννα κι αυτή είναι η ιστορία της ζωής μου. Το χρέος μου προς τον Θεό το ξεπλήρωσα με τα δάκρυά μου. Το χρέος μου προς τους ανθρώπους το ξεπληρώνω μ’ αυτό το βιβλίο. Ανοίγω την καρδιά μου και σας μιλάω με απόλυτη ειλικρίνεια.
Ένα μικρό ψέμα θα σας πω μόνο. Ένα ασήμαντο ή ίσως και πολύ σημαντικό…

.....................................................................

ΜΑΡΙΑ ΤΖΙΡΙΤΑ

Η ΜΑΡΙΑ ΤΖΙΡΙΤΑ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Από μικρή ηλικία έγραφε διηγήματα, εμπνευσμένα από την καθημερινότητα, και στο σχολείο αρκετές εκθέσεις της είχαν διακριθεί και βραβευτεί σε πανελλήνιους διαγωνισμούς. Σπούδασε ψυχολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Ασχολήθηκε με τη διδασκαλία, αλλά τα τελευταία χρόνια την κέρδισε ο κόσμος των επιχειρήσεων και του μάρκετινγκ. Σήμερα εργάζεται ως υπεύθυνη πωλήσεων σε κατασκευαστική εταιρεία στη Γλυφάδα. Έχει δικό της κανάλι στο YouTube με τίτλο «Ταξίδι στην αυτογνωσία». Έχει μια κόρη, και το χόμπι της είναι τα ενυδρεία. Λατρεύει τα ζώα και πολύ συχνά γράφει ιστορίες με πρωταγωνιστές τα αγαπημένα της χρυσόψαρα.

Παρουσίαση του μυθιστορήματος "Λέγε με Ισμαήλ", εκδόσεις Ψυχογιός

 

Διαβάζοντας το βιβλίο «Λέγε με Ισμαήλ» της συγγραφέως Τέσυ Μπάϊλα που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός, μπορώ να ομολογήσω πως το συναίσθημα της ανάγνωσης ήταν μαγευτικό ταξιδεύοντάς με νοερά στην Πόλη και το Πέρα.

Το νήμα της υπόθεσης περιπλέκεται γύρω από την ιστορία ζωής του κεντρικού ήρωα -του Ισμαήλ- ενός Τούρκου που η ιστορία του ξεκινά από την Ελλάδα και συνεχίζει στην πολυσύχναστη Πόλη. Ο Ισμαήλ συνδέεται στενά με το αγαπημένο του φίλο, τον Ισίδωρο, που όμως την φιλία τους περιπλέκει ο κοινός τους έρωτας για μία γυναίκα. Μη εξομολογούμενοι το μυστικό αυτό ούτε στον εαυτό τους δεν θα διεκδικήσουν την συγκεκριμένη γυναίκα χάριν της φιλίας τους και έτσι αυτή η εξέλιξη θα οδηγήσει σε άλλα αλυσιδωτά γεγονότα. Βέβαια, στο μυθιστόρημα ηθογραφούνται και οι χαρακτήρες άλλων ηρώων -Ελλήνων και Τούρκων- που ζουν συμφιλιωμένοι μεταξύ τους μέχρι τα Σεπτεμβριανά του 1955. Τότε, η συγγραφέας καταδεικνύει το θέμα της προσφυγιάς που διαβρώνει τις ψυχές των ανθρώπων που αναγκάζονται να  εγκαταλείψουν φίλους, σπιτικό και δουλειές με σκοπό την αναζήτηση μίας νέας ζωής.

Η συγγραφέας μέσω των περιγραφών της στα σοκάκια της Πόλης, στα χαμάμ, στα καφέ σαντάν, στις αγορές και στους δρόμους καταφέρνει να δώσει μία πολύ ρεαλιστική περιγραφή του τόπου και της εποχής με παραστατικότητα και ζωντάνια. Είναι ένα βιβλίο που μαγνητίζει, διατηρεί αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη και δημιουργεί μία νοσταλγική αναπόληση της Πόλης όπως υπήρξε κάποτε. Ένα μυθιστόρημα κοινωνικό, διδακτικό, ιστορικό που αιχμαλωτίζει την αίγλη μίας περασμένης αλλά εξυμνούμενης εποχής. Όπως ανέφερε και ο συγγραφέας Δημήτρης Στεφανάκης «Το βιβλίο Λέγε με Ισμαήλ είναι μία μαθητεία στα καπρίτσια της Ιστορίας και στις αγωνίες των καθημερινών ανθρώπων».

ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟΥ:

Πέρα 1955-1964. Μια ελληνική γειτονιά στην καρδιά της Πόλης, εκεί όπου Έλληνες και Οθωμανοί συνυπάρχουν αρμονικά, ονειρεύονται, αγαπούν, ερωτεύονται και αναπτύσσουν ισχυρούς δεσμούς φιλίας. Ανάμεσά τους ο καλόκαρδος Ισμαήλ με τον καφενέ του, ο μοναχικός Ισίδωρος χωμένος στη σκόνη των βιβλίων του, η λάγνα Αϊσέ που φεύγει αφήνοντας πίσω της ένα παιδί, η αρχόντισσα Καλλιάνθη, ο Ναντίρ που ορέγεται την Ασλίβ, η Εσίν που θα αλλάξει τη μοίρα της και η γριά Γιασεμώ με τον Γιουσούφ σχηματίζουν έναν θίασο που περιφέρεται στα σοκάκια της Πόλης, στους καφενέδες και στα χαμάμ, στα πορνεία, στη θάλασσα του Βοσπόρου και στις μνήμες των πατρίδων που κάποτε χάθηκαν ή ανταλλάχτηκαν. Κι ενώ αισθάνεται κανείς πως οι άνθρωποι συνεχίζουν να συμβιώνουν αρμονικά στο πολυφυλετικό σκηνικό της Πόλης, τα σύννεφα του εθνικισμού μαζεύονται στον ορίζοντα. Τα Σεπτεμβριανά αλλά και οι απελάσεις του ’64 θα αλλάξουν τη ζωή των ηρώων και της Πόλης για πάντα.
Μια ιστορία για μια ολόκληρη εποχή, τυλιγμένη σε καπνούς και αρώματα της Ανατολής, και για έναν κοσμοπολιτισμό που σβήνει. Ένα μυθιστόρημα για τα πάθη των ανθρώπων στα γρανάζια της Ιστορίας, ένα κείμενο για τη δύναμη της αγάπης και της ανθρωπιάς που αντέχουν στον χρόνο.

Βρείτε το βιβλίο στην σελίδα των εκδόσεων Ψυχογιός:

https://www.psichogios.gr/el/lege-me-ismahl.html