Το μυθιστόρημα "Το σκουλαρίκι της τύχης" της συγγραφέα Καίτης Οικονόμου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός είναι ένα βιβλίο που αγγίζει την ψυχή κάθε αναγνώστη.
Στο βιβλίο παρακολουθούμε τη ζωή μιας εικοσιεπτάχρονης νεαρής γυναίκας που ζει μία φυσιολογική ζωή ούσα καθηγήτρια αγγλικών και προερχόμενη από μία μεσοαστική οικογένεια. Η ζωή της ηρωίδας ανατρέπεται ολοκληρωτικά όταν στη ζωή της εμφανίζεται ο Άρης, γόνος πλούσιας οικογένειας και μικρότερος ηλικιακά. Ο Άρης ερωτεύεται σφοδρά την Μαίρη και γίνεται εξαρτημένος από αυτήν που φτάνει σε σημείο ψύχωσης. Όντας κακομαθημένος και πεισματάρης δεν συνειδητοποιεί πως κάποιες φορές η Μαίρη ασφυκτιά δίπλα του...Ώσπου ένα τραγικό συμβάν τους χωρίζει και τους οδηγεί σε αδιέξοδο. Από την άλλη ο αδερφός του Άρη μεγενθύνει το αδιέξοδο αυτό με την στάση του...Ταυτόχρονα ως σύμβολο του μυθιστορήματος λειτουργούν τα σκουλαρίκια της ηρωίδας με τις ημιπολύτιμες πέτρες, εξ ου και ο τίτλος του βιβλίου "Το σκουλαρίκι της τύχης". Θα κατορθώσει το πολύτιμο αυτό κόσμημα να συνδέσει τα εκ διαμέτρου αντίθετα;
Προσωπικά θεωρώ πως το συγκεκριμένο βιβλίο θέτει κάποιους καίριους προβληματισμούς πάνω σε αυτό που θεωρούμε αγάπη. Ίσως το μήνυμα της εκλιπούσας συγγραφέως να ήταν πως ο έρωτας όταν γίνεται μία ασφυκτική διεκδίκηση αποστραγγίζει ψυχικά και σωματικά τους εραστές. Έπειτα, το παράφορο πάθος καταπιέζει, οδηγεί στο τέλμα και σε συγκρούσεις. Η συγγραφέας κατορθώνει με γλαφυρές περιγραφές να καθηλώσει τον αναγνώστη φτάνοντας στην αναγνωστική κορύφωση.
Για αυτό "Το σκουλαρίκι της τύχης" για μένα δεν είναι μόνο ένα ευχάριστο ανάγνωσμα, αλλά συγκινεί και προβληματίζει θίγοντας τον "Έρωτα" που απασχολεί τους ανθρώπους ανά τους αιώνες.
Βρείτε το βιβλίο στο site των εκδόσεων ψυχογιός:
https://www.psichogios.gr/to-skoylariki-ths-tyxhs.html
ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟΥ:
Όταν η Μαίρη γνώρισε τον Άρη, ήταν σίγουρη ότι η σχέση τους θα κρατούσε για λίγο. Αυτό έλεγε η λογική. Εκείνος ήταν μερικά χρόνια μικρότερος, προερχόταν από μια πλούσια οικογένεια, ήταν πεισματάρης και κακομαθημένος. Ήταν φανερό πως δεν ταίριαζαν καθόλου και τίποτα δεν έδειχνε τη δραματική τροπή που θα έπαιρναν τα γεγονότα.
Μόνο που η μοίρα όριζε διαφορετικά τις ζωές τους. Εκείνος της είχε παραδοθεί από την πρώτη στιγμή που την είδε κι έκανε αυτό που του υπαγόρευε το παράφορο πάθος του.
Όταν η σύγκρουση με τη λογική έγινε αδυσώπητος πόλεμος, η Μαίρη βρέθηκε χωρίς να το καταλάβει σ’ ένα πέτρινο σπιτάκι, στη μέση του πουθενά. Η μνήμη της δεν τη βοηθούσε καθόλου να καταλάβει ούτε πώς ούτε πότε έφτασε εκεί, ενώ το αφιλόξενο τοπίο της άγριας φύσης δημιουργούσε δυσοίωνες σκέψεις.
Για ένα ήταν σίγουρη: πίσω από όλη αυτή την περιπέτεια κρυβόταν το σατανικό μυαλό του αδελφού του Άρη. Κι ενώ η ίδια ήταν αποφασισμένη να κλείσει τους λογαριασμούς της με τους ανθρώπους που έκαναν άνω κάτω τη ζωή της, ο μικρός φτερωτός θεός είχε άλλα σχέδια και περίμενε υπομονετικά να έρθει η ώρα που θα έγραφε την τελευταία λέξη.
Προσωπικά θεωρώ πως το συγκεκριμένο βιβλίο θέτει κάποιους καίριους προβληματισμούς πάνω σε αυτό που θεωρούμε αγάπη. Ίσως το μήνυμα της εκλιπούσας συγγραφέως να ήταν πως ο έρωτας όταν γίνεται μία ασφυκτική διεκδίκηση αποστραγγίζει ψυχικά και σωματικά τους εραστές. Έπειτα, το παράφορο πάθος καταπιέζει, οδηγεί στο τέλμα και σε συγκρούσεις. Η συγγραφέας κατορθώνει με γλαφυρές περιγραφές να καθηλώσει τον αναγνώστη φτάνοντας στην αναγνωστική κορύφωση.
Για αυτό "Το σκουλαρίκι της τύχης" για μένα δεν είναι μόνο ένα ευχάριστο ανάγνωσμα, αλλά συγκινεί και προβληματίζει θίγοντας τον "Έρωτα" που απασχολεί τους ανθρώπους ανά τους αιώνες.
Βρείτε το βιβλίο στο site των εκδόσεων ψυχογιός:
https://www.psichogios.gr/to-skoylariki-ths-tyxhs.html
ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟΥ:
Όταν η Μαίρη γνώρισε τον Άρη, ήταν σίγουρη ότι η σχέση τους θα κρατούσε για λίγο. Αυτό έλεγε η λογική. Εκείνος ήταν μερικά χρόνια μικρότερος, προερχόταν από μια πλούσια οικογένεια, ήταν πεισματάρης και κακομαθημένος. Ήταν φανερό πως δεν ταίριαζαν καθόλου και τίποτα δεν έδειχνε τη δραματική τροπή που θα έπαιρναν τα γεγονότα.
Μόνο που η μοίρα όριζε διαφορετικά τις ζωές τους. Εκείνος της είχε παραδοθεί από την πρώτη στιγμή που την είδε κι έκανε αυτό που του υπαγόρευε το παράφορο πάθος του.
Όταν η σύγκρουση με τη λογική έγινε αδυσώπητος πόλεμος, η Μαίρη βρέθηκε χωρίς να το καταλάβει σ’ ένα πέτρινο σπιτάκι, στη μέση του πουθενά. Η μνήμη της δεν τη βοηθούσε καθόλου να καταλάβει ούτε πώς ούτε πότε έφτασε εκεί, ενώ το αφιλόξενο τοπίο της άγριας φύσης δημιουργούσε δυσοίωνες σκέψεις.
Για ένα ήταν σίγουρη: πίσω από όλη αυτή την περιπέτεια κρυβόταν το σατανικό μυαλό του αδελφού του Άρη. Κι ενώ η ίδια ήταν αποφασισμένη να κλείσει τους λογαριασμούς της με τους ανθρώπους που έκαναν άνω κάτω τη ζωή της, ο μικρός φτερωτός θεός είχε άλλα σχέδια και περίμενε υπομονετικά να έρθει η ώρα που θα έγραφε την τελευταία λέξη.
